Launavísitalan hækkaði um 2,3% milli apríl og maí, en hefur þrátt fyrir það lækkað nokkuð á ársgrundvelli. Þetta kmeur fram í Hagsjá Landsbankans. Meginskýring lækkunar á ársbreytingu vísitölunnar eru minni launabreytingar í maí í ár en í fyrra, en áfangahækkanir í almennum kjarasamningum voru í maí bæði í ár og í fyrra.
Verulega hafði hægt á aukningu kaupmáttar launa frá því sem mest var og hefur kaupmáttur verið nokkuð stöðugur frá því um mitt ár 2017.
Breyting launa eftir starfsstéttum á einu ári frá 1. ársfjórðungi 2017 til sama tíma 2018 var mest hjá tæknum og sérmenntuðu fólki, 8,6%. Segja má að þetta endurspegli stöðu þessara hópa í efnahagslífinu um þessar mundir, en staða slíkra hópa er jafnan sterk þegar mikil eftirspurn er eftir vinnuafli.
Staðan er áfram sú að laun stjórnenda hafa hækkað áberandi minnst á þessum 12 mánuðum. Laun tækna og sérmenntaðs fólks hækkuðu áberandi mest. Sé litið á launabreytingar stóru hópanna á einu ári, milli 1. ársfjórðungs 2017 og 2018, má sjá að launahækkanir á almenna markaðnum hafa verið mun meiri en á opinbera markaðnum, eða tæp 8%. Launahækkanir hjá sveitarfélögum hafa verið minnstar. Staða kjarasamninga einstakra hópa sem gerðir eru á mismunandi tímum skýrir yfirleitt þessa stöðu.
Sömu sögu má segja um launabreytingar milli 4. ársfjórðungs 2017 og þess fyrsta 2018, þar hefur almenni markaðurinn hækkað mest.
Sé litið til atvinnugreina hafa laun hækkað mest í byggingastarfsemi og mannvirkjagerð frá 1. ársfjórðungi 2017, eða um 8,5%. Laun í framleiðslu og í fjármála- og vátryggingarstarsemi hafa hækkað minnst. Launavísitalan hækkaði um 7,2% á þessum tíma þannig að laun í byggingastarfsemi og mannvirkjagerð hafa hækkað verulega umfram meðaltalið en laun í framleiðslu töluvert minna.
