Flest viljum við að líkindum að byggð haldist blómleg um land allt. Svokölluð byggðastefna er jafnframt vinsælt orð í umræðu stjórnmálanna. Samkvæmt lögum um Byggðastofnun er byggðastefnu ætlað að efla byggð og atvinnulíf með sérstakri áherslu á jöfnun tækifæra allra landsmanna til atvinnu og búsetu.
Hefur þetta tekist? Svarið er sennilega nei. Í öllu falli stórfjölgar íbúum á höfuðborgarsvæðinu en sömu sögu er ekki hægt að segja af þróuninni á landsbyggðinni. Hefur þó ýmislegt verið reynt til að spyrna við fæti með misgóðum árangri. Stundum alls engum.
Byggðastofnun gaf út skýrslu á dögunum um hagvöxt landshluta frá árinu 2008 til ársins 2016. Þar kemur fram að meðalaldur íbúa í Ísafjarðarkaupstað hækkaði á tímabilinu um 3 ár og er svipaða sögu að segja um aðra staði á norðanverðum Vestfjörðum. Öðru máli gegnir um sunnanverða Vestfirði: „Meðalaldur er mun lægri á sunnanverðum Vestfjörðum, þar sem viðsnúningur hefur orðið, en þar fækkaði ungu fólki stöðugt fyrir nokkrum árum. Uppbygging í fiskeldi á stærstan þátt í breytingunni."
Frá árinu 2008 til ársins 2017 jukust atvinnutekjur á Vestfjörðum um 7,3% að raunvirði, talsvert minna en að jafnaði í öðrum landshlutum. Langstærstan hluta aukningarinnar, eða um 65%, má rekja til fiskeldis. Ef það hefði ekki komið til, hefðu atvinnutekjurnar á Vestfjörðum einungis aukist um tæp 2,6%. Eru þá ótalin umtalsverð áhrif fiskeldis á afleidd störf.
Staðreyndin er sú að fiskeldi á Vestfjörðum hefur veitt raunverulega viðspyrnu og fólki fjölgar á svæðinu. Ekki síst er það jákvætt fyrir þær sakir að um fjárfestingar einkaaðila er að ræða, en ekki ölmusu ríkisins. Þeir sem í raun og sanni vilja að hér haldist blómleg og sjálfbær byggð um land allt ættu að taka þessu fagnandi.
Höfundur er framkvæmdastjóri SFS.
