„Ef menn þurfa að vera með fund í salnum þá bið ég menn um að víkja úr honum,“ sagði Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, forseti Alþingis. Hún þurfi margoft að nota bjöllu þingsins á borði forseta á fyrsta hálftíma dagsins bæði til að þagga niður í þingmönnum sem ræddu hátt sín á milli, minna menn á tímamörk ræðutíma og gæta orða sinna.
Forseti þurfti fyrst að taka á bjöllunni margoft í orðaskiptum þeirra Steingríms J. Sigfússonar, efnahags- og viðskiptaráðherra, og Sigurðar Inga Jóhannssonar þegar þeir ræddu um grein hagfræðiprófessorsins Þórólfs Matthíassonar í Fréttablaðinu. Sérstaklega var mikill kliður í þingsalnum eftir að Sigurðu Ingi hafði lokið við að spyrja Steingrím um Þórólf og greinaskrif í óundirbúnum fyrirspurnartíma á Alþingi hans auk þess sem Steingrímur ætli að stíga í pontu og svara honum áður en forseti Alþingis hafði gefið honum leyfi til þess.
Því til viðbótar þurfi Ásta Ragnheiður að minna Einar K. Guðfinnsson, þingmann Sjálfstæðisflokk, nokkkrum sinnum á að virða tímamörk ræðutíma og setja spurningamerki við það hvort erindi Ólínu Þorvarðardóttur, þingkonu Samfylkingarinnar, ætti við dagskrá fundarins.
Slíkur var kliður þingmanna að forseti Alþingis mælti með því að þeir þingmenn sem vilji funda sín á milli kláruðu mál sín í hliðarsal Alþingis.