BSRB segir fyrirhugaðar bónusgreiðslur Kaupþings til lykilstarfsmanna vera óásættanlegar og ekki eiga við í íslensku samfélagi. Skorar bandalagið á Alþingi að bregðast við og tryggja að skattaumhverfið hér á landi sé þannig að þeir sem hafa háar tekjur greiði ríflega til samfélagsins.

Greiðslur út fyrir ramma Alþingis

Í yfirlýsingunni kemur fram að BSRB telji þann ramma sem Alþingi hafi þegar sett skráðum fyrirtækjum um bónusgreiðslur til starfsmanna vera óþarflega rúman.

„Eigi að síður fara fyrirhugaðar greiðslur Kaupþings langt út fyrir þann víða ramma og minna óneitanlega á það ástand sem var hér á landi á árunum fyrir hrun haustið 2008," segir í yfirlýsingunni.

Einn og hálfur milljarður í bónus

Jafnframt er sagt að engin haldbær rök séu fyrir því að "þeir svokölluðu lykilstarfsmenn Kaupþings eigi að fá um einn og hálfan milljarð króna í bónusgreiðslur, ofan á há laun sem þeir hafa fyrir."

Elín Björg Jónsdóttir, formaður BSRB segir að læra verði af þeim mistökum sem gerð voru á árunum fyrir hrun.

Lítið fór fyrir ábyrgð eftir hrun

„Ein af þeim mistökum voru að greiða þeim sem sýsla með fjármuni gríðarháar upphæðir í skjóli þess að þeir bæru svo gríðarlega mikla ábyrgð. Þegar spilaborgin hrundi fór lítið fyrir þeirri ábyrgð og þeir sem fengu svo ríkulega bónusa ypptu öxlum og voru stikkfríir," segir Elín Björg í yfirlýsingunni.

„Við eigum að draga lærdóm af hruninu. Þeir sem sýsla með peninga bera vissulega ábyrgð, en það gera fleiri í okkar samfélagi. Við sem samfélag hljótum að vera sammála um að þeir sem sinna almannaþjónustunni og annast börnin okkar og menntun þeirra, heilbrigðisstarfsfólk, lögreglumenn, slökkviliðsmenn og aðrir sem sannarlega bera mikla ábyrgð í sínum störfum eigi frekar skilið umbun en þeir sem vinna við að kaupa og selja hlutabréf."

Kaupþing fellur ekki undir lög um bónusgreiðslur

„Það má vera að Kaupþing falli ekki undir lög sem Alþingi setti um bónusgreiðslur fyrirtækja. Væri stjórnendum fyrirtækisins umhugað um samfélagslega ábyrgð myndu þeir engu að síður halda sig við þann rúma ramma sem þar er markaður. Kjósi þeir að gera það ekki ætti Alþingi að bregðast við,“ segir Elín Björg að lokum.