Trúnaðarmaður starfsmanna hjá Vopnafjarðarhreppi hvetur starfsmenn til að fjölmenna á fund hreppsnefndar í dag og mótmæla afgreiðslu sveitarfélagsins á kröfu lífeyrissjóðsins Stapa vegna vangoldinna iðngjalda.

Síðasta sumar samþykkti hreppsnefnd Vopnafjarðarhrepps að borga rúmar 44 milljónir króna af 72 milljón króna kröfu sem lífeyrissjóðurinn Stapi gerði á hendur sveitarfélaginu. Fjallað er um málið á vefnum austufrett.is þar sem segir að krafan hafi verið gerð eftir að í ljós kom árið að sveitarfélagið hefði greitt of lágt iðngjald til starfsmanna sinna á árunum 2005-2016.

Rætt er í fréttinni við Sigríður Dóra Sverrisdóttir, trúnaðarmaður á leikskólanum Brekkubæ, sem varð vör við villuna haustið 2016 og hefur síðan barist fyrir því að sveitarfélagið greiði kröfur Stapa að fullu. Hún hefur hefur hvatt starfsmenn og aðra Vopnfirðinga til að mæta á hreppsnefndarfundinn til að setja þrýsting á hreppsnefndina um að greiða kröfuna til fulls.

„Ég býst ekki við neinu en ég vona að þau snúi villu síns vegar. Ég get þá huggað mig við að það eru bara rúm tvö ár til næstu kosninga. Ég vona að Vopnfirðingar muni eftir þessu þá,“ segir hún.

Í bókun meirihlutans af fundinum, þar sem krafan var afgreidd í sumar, er meðal annars bent á að lífeyrissjóðurinn hafi árum saman tekið á móti of lágum greiðslum án athugasemda.

Fulltrúar í hreppsnefnd þurfi að taka tillit til fleiri en bara starfsmanna og tryggja að önnur verkefni gangi sinn gang. Þegar sé ljóst að högg komi á fjárhaginn vegna loðnubrests, 130 milljóna afskrifta hjá hjúkrunarheimilinu Sundabúð og ofáætlana á rekstarafkomu í fyrra upp á 110 milljónir. Þá er bent á bent á að meðalskerðing á lífeyrisréttindum hvers starfsmanns séu 2.300 krónur á hvern einstakling sem í hlut á og hefur ekki hafið töku lífeyris.

Sigríður Dóra segir þessa tölu slá ryki í augum fólks. Alls eigi um 400 manns kröfu á sveitarfélagið. Stór hluti þess sé fólk sem starfað hafi í takmarkaðan tíma hjá sveitarfélaginu. Á móti séu 70-100 manns sem starfað hafi hjá hreppnum jafnvel áratugum saman og á þá hafi þetta mikil áhrif. „Þetta er fólkið á lægstu laununum, ófaglærða fólkið, til dæmis skólaleiðarnir, fólkið í heimaþjónustunni. Í þessum hópi eru konur sem unnið hafa hjá sveitarfélaginu í rúm 20 ár og hafa misst mennina sína. Þetta hefur áhrif á makalífeyrinn.“

Hún er heldur ekki hrifinn af rökstuðningi meirihlutans um að ekki sé hægt að ganga að fullu að kröfu Stapa því standa þurfi straum af kostnaði við önnur verkefni og áföll í rekstri hreppsins. „Það er óréttlátt að við borgum framúrkeyrslu og skuldir sveitarfélagsins sem eru tilkomnar af vitlausum ákvörðunum stjórnenda. Það á að ná þessari framúrkeyrslu af okkur sem höfum starfað fyrir sveitarfélagið áratugum saman. Er réttlætanlegt að peningarnir hafi verið teknir að láni frá okkur í átta ár og nýttir? Við vorum ekki beðin um leyfi né fengið vexti. Svo á að reyna að senda reikninginn á almannatrygginakerfið, ríkið. Það erum líka við sem borgum það. Á sama tíma hefur sveitarfélagið fært inn varúðarfærslur fyrir aðra starfsmenn sem eru í lífeyrissjóðnum Brú.“

Sigríður er einnig óánægð með að stjórnendur sveitarfélagsins hafi ekki rætt málið við starfsfólkið eftir að ákvörðunin var tekin í júní. Hún hafi þrýst á hreppsnefndarfólk um fund síðan en fengið fá, ef nokkur, svör. „Ég hef þurft að svara fyrir þetta í þrjú ár því fólk hefur leitað til mín eftir skýringum. Ég hef lagt mikla vinnu í að setja mig inn í lífeyrissjóðsmál og þetta hefur reynt mjög á mig. Við erum reið og förum á hreppsnefndarfundinn í dag því við höfum ekki fengið fund,“ segir Sigríður Dóra sem hefur sagt upp störfum á leikskólanum vegna málsins.