Það má segja sem svo að skuldabréfamarkaðurinn sé í ákveðinni biðstöðu vegna kjarasamninga um þessar mundir. Áhyggjur fjárfesta vegna hækkandi verðbólgu sjást glögglega á muninum á ávöxtunarkröfu verðtryggðra og óverðtryggðra skuldabréfa. Til að mynda var munurinn á ávöxtunarkröfu verðtryggða flokksins RIKS 21 0414 og óverðtryggða flokksins RIKB 22 1026 2,7% í lok janúar en hann var um 4,4% fyrr í vikunni. Til útskýringar þá sjást væntingar um aukna verðbólgu einna helst í aukinni eftirspurn eftir verðtryggðum skuldabréfum sem hækkar verð þeirra og lækkar ávöxtunarkröfuna.
Samband ávöxtunarkröfu og verðs skuldabréfa er öfugt. Þegar ávöxtunarkrafa á markaði lækkar þá hækkar verð skuldabréfa. Ef markaðurinn væntir þess að Seðlabankinn bregðist við verðbólgu með vaxtahækkun þá hækkar yfirleitt ávöxtunarkrafa á óverðtryggðum bréfum. Þannig má gera ráð fyrir því að fjárfestar sjái fram á að háar nafnlaunakröfur verði samþykktar í næstu kjarasamningum og að í kjölfar þeirra hækki verðbólga og stýrivextir Seðlabankans sömuleiðis. Sé litið til vísitalna GAMMA fyrir verðbréfamarkaðinn sést að óverðtryggða vísitalan hefur farið ört lækkandi frá áramótum og verð tryggða hækkandi en til samanburðar er hlutabréfavísitala GAMMA komin á par við verðtryggðu skuldabréfavísitöluna.
Nánar er fjallað um málið í Viðskiptablaðinu. Áskrifendur geta nálgast pdf-útgáfu af blaðinu með því að smella á hlekkinn Tölublöð.