Í fjórtán síðan bréfi skilanefndar og slitastjórnar Landsbankans til fyrrum bankastjóra og stjórnarmanna bankans er rakið í smáatriðum í hverju skaðabótaskylda er talin felast. Í bréfinu er fullyrt að bankastjórar og bankaráðsmenn hafi sýnt af sér saknæma háttsemi með því að grípa ekki til ráðstafana til að tryggja að stórar fjárhæðir rynnu ekki úr bankanum eftir að ljóst var orðið að hann var ógjaldfær. Með aðgerðarleysinu, og eftir atvikum beinum fyrirspurnum, hafi þeir baka sér margra milljarða skaðabótaskyldu.

Fjallað er um bréfið í Fréttablaðinu í dag sem hefur það undir höndum. Bréfið er dagsett 4. febrúar og sent til Sigurjóns Þ. Árnasonar, Halldórs J. Kristjánssonar, Andra Sveinssonar, Kjartans Gunnarssonar, Svöfu Grönfeldt og Þorgeirs Baldurssonar. Frá þeim degi eru gefnar tvær vikur til að láta uppi afstöðu sína til bótaskyldunnar.„Verði bréfi þessu ekki svarað innan framangreinds frests má vænta þess að mál verði höfðað á hendur yður fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur til innheimtu skaðabóta án frekari fyrirvara," segir í lokasetningu bréfsins.

Brotin útlistuð

Í Fréttablaðinu segir að brotin séu útlistuð nákvæmlega í bréfinu en þau eru þrjú talsins og hefur sérstakur sakóknari þau til rannsóknar.

Hið fyrsta snýr að kaupum bankans á skuldabréfum af dótturfélaginu Landsvaka fyrir samtals 20 milljarða 6. október 2008, sama dag og neyðarlögin voru sett. Viðskiptin voru fjórtán talsins og voru gerð frá níu að morgni til átta um kvöld.

Í bréfinu segir að ljóst sé að skuldabréfin hafi öll verið keypt "á umtalsverðu yfirverði", sem sé "óvenjuleg ráðstöfun" og tilefnislaus, og raunar liggi fyrir að hún hafi verið ólögleg, enda hafi verið búið að loka fyrir viðskipti með bréf í sjóðnum þegar þau áttu sér stað. Ekki er lagt mat á tjónið af þessum gjörningi fyrir bankann að öðru leyti en að endurheimtur á kröfunum verði afar litlar og því sé ljóst að tjónið sé umtalsvert.

Annað málið snýr að 7,2 milljarða endurgreiðslu á lánum sem Straumur hafði veitt kaupréttarfélögum bankans á aflandseyjum. Í samningi um þá lánalínu var áskilið að draga mætti á hana hvenær sem væri, en beiðnin þyrfti að berast fyrir klukkan 13.30 til að greitt yrði sama dag.

Beiðnin 6. október barst hins vegar ekki fyrr en klukkan 15.57, þremur mínútum áður en Geir H. Haarde flutti ávarp sitt til þjóðarinnar um neyðarlögin. Þrátt fyrir þetta voru 7,2 milljarðar greiddir út af reikningi Landsbankans hjá Seðlabankanum klukkan 18.38 þennan dag með samþykki Jóns Þorsteins Oddleifssonar, forstöðumanns fjárstýringar. Þá hafði stórgreiðslukerfi Seðlabankans verið lokað í rétt tæpa klukkustund.

Jón Þorsteinn hefur samkvæmt bréfinu borið að hafa samþykkt greiðsluna vegna þess að hann hafi ekki fengið nein fyrirmæli frá æðstu stjórnendum um að það mætti ekki.

Þriðja málið snýr að 7,5 milljarða greiðslu til MP banka samkvæmt samningum um kaup á skuldabréfum í tengslum við endurhverf viðskipti við Seðlabankann. Þar var áskilið að MP banki mætti skila skuldabréfum sínum í Landsbankanum gegn greiðslu ef forsendur samningsins brystu.

MP banki óskaði eftir þessu klukkan 12.25 hinn 6. október. Klukkan 15.34 barst honum það svar frá lögfræðingi Landsbankans að bankinn hafnaði því mati að forsendur hefðu brostið. Klukkustund síðar kom svar frá öðrum lögfræðingi með tilkynningu um að Landsbankinn hefði fallið frá fyrri afstöðu og fallist á röksemdir MP.

Féð var greitt út af reikningi Landsbankans í Seðlabankanum klukkan 18.38, einnig samkvæmt fyrirmælum Jóns Þorsteins, jafnvel þótt samningurinn hafi kveðið á um að MP banki þyrfti fyrst að afhenda skuldabréfin. Það var ekki gert fyrr en tveimur dögum síðar.

Tjónið af þessu er metið á tæpa 6,8 milljarða króna.