Máli Reykjavíkurborgar gegn íslenska ríkinu vegna lokunar neyðarbrautarinnar á Reykjavíkurflugvelli hefur verið vísað frá í Héraðsdómi Reykjavíkur.
Reykjavíkurborg krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að innanríkisráðherra, fyrir hönd ríkisins, væri skylt að efna samning frá 25. október 2013 með því að tilkynna um lokun neyðarbrautarinnar. Borgin krafðist einnig að innanríkisráðherra endurskoði skipulagsreglur fyrir flugvöllinn til samræmis við lokun flugbrautarinnar innan 15 daga frá uppkvaðningu dóms.
Til vara var þess krafist að íslenska ríkið væri skaðabótaskylt vegna vanefnda á samningnum frá 2013.
Ástæða frávísunar er sú, að krafa Reykjavíkurborgar er ekki dómtæk í óbreyttri mynd. Um þetta segir í úrskurði Skúla Magnússonar héraðsdómara.
Í úrskurðinum segir:
Að mati dómsins er það ósamrýmanlegt 2. mgr. 25. gr. laga nr. 91/1991, sem vísað er til af hálfu stefnanda vegna aðalkröfu hans, að krefjast viðurkenningar á tiltekinni skyldu stefndu samkvæmt samningi „að viðlagðri greiðslu dagsekta“. Liggur það í hlutarins eðli að dagsekta verður einungis krafist vegna kröfu um að stefndi inni af hendi tiltekna og afmarkaða skyldu, sbr. 4. mgr. 114. gr. laga nr. 91/1991. Þegar af þessari ástæðu er ljóst að krafa stefnanda er ekki dómtæk í óbreyttri mynd. Yrði því annað hvort að líta svo á að um sé að ræða hreina viðurkenningarkröfu, þess efnis að ákveðin skylda hvíli að lögum á stefnda, og þá án þess að um nokkrar dagsektir geti verið að ræða, eða, hins vegar, að um sé að ræða kröfu um að stefndi framkvæmi ákveðnar athafnir að viðlögðum aðfararhæfum dagsektum.
Reykjavíkurborg getur því samkvæmt þessu breytt kröfugerð sinni og sótt málið að nýju.