Máli gegn forstjórum olíufélaganna var vísað frá dómi í dag, en þeir Einar Benediktsson, forstjóri Olís, Kristinn Björnsson, fyrrverandi forstjóri Skeljungs og Geir Magnússon, fyrrverandi forstjóri Kers, voru ákærðir fyrir að hafa átt ólöglegt samráð sem forsvarsmenn fyrirtækjanna. Í úrskurði Héraðsdóms Reykavíkur segir meðal annars:
"[Er] fallist á með ákærðu að verknaðarlýsing ákæru sé í heild svo óljós, þegar kemur að tilgreiningu á háttsemi ákærðu, að ekki sé unnt að verjast henni á fullnægjandi hátt."
"[E]r það álit dómsins að 10. gr. samkeppnislaga veiti ekki viðhlítandi lagastoð til að unnt sé að refsa einstaklingum fyrir þá háttsemi, sem þar er lýst, en ákærðu ber að njóta alls skynsamlegs vafa í því sambandi samkvæmt reglunni in dubio pars mitior est sequenda."
"[E]r það álit dómsins að eins og saksókn er háttað í þessu máli sé um svo augljósa og hróplega mismunun að ræða í skilningi 11. gr. stjórnsýslulaga, sbr. og jafnræðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar nr. 33/1944, sbr. 3. gr. laga nr. 97/1995, að ekki verður við unað, enda liggja engin rök fyrir í málinu, sem réttlætt geta eða skýrt á haldbæran hátt af hverju ákærðu sæta einir ákæru, þrátt fyrir yfirlýsingu ákæruvaldsins um refsiverð brot annarra yfirstjórnenda olíufélaganna. Er hér um að ræða bersýnilegan annmarka við útgáfu ákæru, sem felur ekki aðeins í sér brot á 111. gr. laga um meðferð opinberra mála heldur einnig brot á fyrrnefndri jafnræðisreglu og leiðir af þeim sökum einn sér til þess að vísa ber ákærunni frá dómi á grundvelli 4. mgr. 122. gr. síðastnefndra laga."
