Norðurál hefur sent erindi til Samkeppniseftirlitsins, þar sem óskað er íhlutunar vegna þess sem Norðurál telur vera misnotkun Landsvirkjunar á markaðsráðandi stöðu á skammtímamarkaði með raforku.
Norðurál segir að þegar félagið hafi þurft að kaupa viðbótarorku í sumar hafi Landsvirkjun viljað verð sem var yfir því sem félagið hefði getað keypt frá minni orkuframleiðanda og verðinu á norræna skammtímaraforkumarkaðnum.
Eins og Viðskiptablaðið sagði frá í sumar hefur Rio Tinto sem rekur álverið í Straumsvík einnig lagt fram kvörtun til Samkeppniseftirlitsins vegna þess sem þeir segja misnotkun Landsvirkjunar á yfirborðastöðu sinni gagnvart ISAL. Eigendur álversins hafa jafnframt sagt að láti Landsvirkjun ekki af skaðlegri háttsemi verði orkusamningi félagsins sagt upp og álverinu lokað.
Hafa ekki haft nægjanlega orku fyrir fulla framleiðslu
Norðurál segist í allnokkur ár ekki haft nægjanlega orku í gegnum langtímasamninga til að halda uppi fullri framleiðslu í álverinu. Auk þess hafi Norðurál tímabundið þurft að kaupa raforku á skammtímamarkaði til að fylla upp í skerðingar vegna viðhalds hjá öðrum orkuframleiðendum sem Norðurál kaupir orku af.
Í sumarbyrjun kom þessi staða upp, þ.e. að Norðurál þurfti að kaupa raforku á skammtímamarkaði til að forðast tjón í kerskála vegna skerðinga og til að geta haldið uppi fullri framleiðslu. Nær öll raforka á íslenska skammtímamarkaðnum er framleidd af Landsvirkjun.
Segja verðið hafa átt að vera lægra vegna minni eftirspurnar
Eftirspurn eftir raforku hafði dregist saman á Íslandi og staða í lónum Landsvirkjunar var yfir meðallagi. Við slíkar aðstæður ætti verð að vera lægra en ella.
Það verð sem Landsvirkjun vildi fá var hins vegar yfir því verði sem Norðurál keypti frá minni orkuframleiðanda, að því marki sem sá hafði slíka orku til reiðu, var yfir meðalverði Landsvirkjunar árin á undan og yfir verði á Norræna skammtímamarkaðnum, Nord Pool.
Norðurál telur að Landsvirkjun hafi sem markaðsráðandi aðili á markaði með skammtímaorku misnotað stöðu sína gagnvart Norðuráli með því að krefjast ósanngjarns og óhóflegs endurgjalds fyrir umframorku.
„Það er eðlilegur hluti af viðskiptum fyrirtækja á Íslandi að þurfa öðru hverju að leita til opinberra aðila eins og Samkeppniseftirlitsins til að greiða úr deilumálum og fá sinn hlut réttan,“ segir Gunnar Guðlaugsson, forstjóri Norðuráls.
„Ég legg hins vegar áherslu á að samstarfið við Landsvirkjun hefur almennt verið mjög gott hingað til og ég vænti þess að svo verði áfram. “
