Það var í september 2010 sem Ed Miliband framdi eitt merkilegasta bróðurvíg síðari ára í breskri stjórnmálasögu þegar hann sigraði bróður sinn, David Milliband, og tók við forystu breska Verkamannaflokksins. Sigurinn var ekki fyrr kominn í höfn þegar Ed Miliband hafði fengið á sig viðurnefnið„ Red-Ed“.

Miliband er sonur marxísks sagnfræðings og það er nú, tæpum fjórum árum eftir að hann tók við forystu í Verkamannaflokknum, sem hann fær tækifæri til að sýna sitt rétta andlit. Þrátt fyrir að ekki verði gengið til kosninga í Bretlandi fyrr en á næsta ári er útlit fyrir að Milliband geti orðið næsti forsætisráðherra gamla heimsveldisins. Sumir flokksmenn Verkamannaflokksins hafa áhyggjur af því að herferð Miliband fyrir „ábyrgum kapitalisma“ sé þegar farin að koma illa við breskt atvinnulíf. Sumir forkólfar breskra fyrirtækja eru hreinlega áhyggjufullir.

Miliband heldur því staðfastlega fram að hann sé vinveittur viðskiptalífinu en handstýring orkuverðs, uppskipting banka, eignarnám á landi og fasteignum, stýring á leiguverði og lögbundin hækkun lágmarkslauna þykja ekki vera til marks um slíkan vinskap í augum eigienda breskra fyrirtækja. Það er því ekki útlit fyrir að Milliband muni njóta stuðnings eins einasta forstjóra fyrirtækis á FTSE 100 listanum yfir stærstu fyrirtæki í Kauphöllinni í Lundúnum. Rjómi bresks viðskiptalífs er að auki ekki sérlega hrifinn af fyrirætlunum Verkamannaflokksins um að innheimta meira en sex milljarða breskra punda úr vösum efnaðra einstaklinga og fjármálafyrirtækja í Lundúnum. Ráðgert er að leggja á „stórhýsaskatt“, sérstaka skatta á bónusgreiðslur fjármálafyrirtækja, hækka skatta á banka almennt, þrengja möguleika á skattfrjálsum lífeyrisgreiðslum og endurvekja 50 prósenta skatt á árstekjur yfir 150.000 pund.

Gengur ekki eins langt og pabbi Miliband hefur þó bent á að faðir hans Ralph yrði líklegast vonsvikinn með fyrirætlanir hans. „Við erum að tala um hvernig við getum betrumbætt kapítalismann – ekki að afnema hann eins og faðir minn hefði viljað,“ sagði Milliband við Financial Times í október síðastliðnum. Milliband telur að efnahagskreppan árið 2008 hafi verið úrslitastund fyrir kapítalismann og birtingarmynd kerfis sem þjónar þeim ríku en skilur millistétt og lágtekjufólk eftir í rykinu.

Aðstoðarmenn Milibands hafa talað fyrir „ævintýralegu“ verkefni til að bjarga kapítalismanum frá sjálfum sér þar sem þeir hyggjast berjast gegn sérhagsmunum, fákeppni og sjá til þess að endurreisn bresks efnahagslífs verði í þágu allra, þar með talið veikburða millistéttar. Að auki verði að takast á við stærsta vanda Bretlands að mati Milibands sem er síhækkandi framfærslukostnaður.

Nánar er fjallað um málið í Viðskiptablaðinu. Áskrifendur geta nálgast pdf-útgáfu af blaðinu með því að smella á hlekkinn Tölublöð .