Haraldur Guðjónsson Thors fangaði stemninguna á leið sinni að gosstöðvunum í Geldingadölum á föstudaginn, viku eftir að gos hófst, og náði fallegum myndum af eldstöðvunum í ljósaskiptum.
Löng bílaröð myndast gjarnan á Suðurstrandarvegi en þennan dag héldu á fjórða þúsund manns að gosstöðvunum.
Myndin sýnir brekkuna víðfrægu á gönguleiðinni. Hækkun brekkunnar nemur tæpum 140 metrum. Gott er að vera með göngustaf til að auðvelda yfirferð um brekkuna og hálkubrodda í pokanum, enda geta aðstæður breyst hratt og hefur hálkan reglulega strítt vegfarendum .
Efst í brekkunni er kaðall til að auka á öryggi göngufólks. Mörgum dugir þó að styðjast við göngustafi í brekkunni og sleppa þannig við þær raðir sem gjarnan myndast við kaðalinn bæði á upp- og niðurleið.
Björgunarsveitir hafa staðið vaktina og gætt að öryggi vegfarenda.
Listaverk náttúrunnar. Síðast gaus á Reykjanesskaga fyrir um 800 árum síðan en síðasta gostímabil á skaganum varði í um 300 ár.
Stórkostlegt sjónarspil við eldstöðvarnar í ljósaskiptunum. Gosið virðist vera svokallað dyngjugos, en yngsta dyngjan á Reykjanesskaga, Stórabollahraun, er talin vera um 2.500 ára gömul.
Hér er engu líkara en einhvers konar kynjaverur séu á kreiki en hér er þó aðeins um gosþyrsta göngugarpa að ræða.
Hlíðar Fagradalsfjalls þjóna sem áhorfendapallar þessarar stórkostlegu sýningar. Þess má geta að Fagradalsfjall er hæsta fjall Reykjanesskaga og rís toppur þess 385 metra yfir sjávarmáli.
Einhverjir hafa lagt til að gígarnir verði nefndir Ræfill og Rola í umræðum um hugsanleg örnefni eldstöðvanna á samfélagsmiðlum. Fleirum hugnast þó að kenna eldstöðvarnar við landnámsmanninn Ísólf á Skála, en sögur segja að hann hafi verið dysjaður í Geldingadölum, hvar hann ku hafa haldið geldfé sínu aðskildu frá ám með lömb. Hafa örnefni á borð við „Í sólfsdyngja" og „Ísólfsskjöldur“ verið lögð til um þennan tignarlega legstein sem móðir náttúra reisir nú Ísólfi.