Til nokkuð snarpra orðaskipta kom milli Víglundar Þorsteinssonar, fyrrverandi stjórnarformanns Lífeyrissjóðs verzlunarmanna, og Hrafns Bragasonar, fyrrverandi Hæstaréttardómara og eins nefndarmanna í Úttektarnefnd lífeyrissjóðanna, á kynningarfundi um skýrsluna í dag.
Hafði Hrafn sagt fyrr á fundinum að meðal fjárfestinga lífeyrissjóðanna fyrir hrun, sem nefndin taldi ólöglegar, væru kaup á víkjandi lánum. Víglundur sagðist ekki sammála þessari lögskýringu Hrafns og sagði að í fyrsta lagi hefði verið um skuldabréf að ræða og hins vegar að fjárfesting í víkjandi lánum, sem stæðu hlutabréfum framar í kröfuröð, væri traustari fjárfesting en að kaupa hlutabréfin sjálf.
Hrafn sagði á móti að ekki væri markaður með víkjandi lán og því ómögulegt að finna markaðsverð á þau og hins vegar að ekki væri að finna heimild í lögum fyrir lífeyrissjóði til að kaupa slík lán. Endurtók Víglundur þá fyrri staðhæfingu sína að um skuldabréf hefði verið að ræða og lauk þar með orðaskiptum þeirra Hrafns án þess að annar hefði snúið hinum á sitt band.