Boðaður niðurskurður ríkisstjórnarinnar á samgönguáætlun er sagður áfall fyrir fyrirtæki og almenning á sunnanverðum Vestfjörðum að því er fram kemur í ályktun Samtaka atvinnurekenda á sunnanverðum Vestfjörðum (SASV).

„Ekki er ofmælt að segja að samfélagið kraumi af reiði," segir í ályktuninni. „Slegnar eru af framkvæmdir sem full sátt var um að þyrfti að ráðast í, og beðið hefur verið eftir árum saman, vegna Vestfjarðavegar.

Harðast niður á Vestfjörðum

Niðurskurðurinn kemur langharðast niður á Vestfjörðum þar sem 1.200 milljónir króna sem voru á þessu ári eyrnamerktar Vestfjarðavegi um Gufudalssveit eru skornar niður að fullu, auk þess sem slegnar eru út af borðinu 400 milljónir króna sem fara áttu í vegbætur í Dynjandisheiði.

Þótt 95 prósent af leiðinni til sunnanverðra Vestfjarða  sé malbikuð, þá eru þau 5 prósent sem út af standa í raun ófær og útiloka nánast flutninga með fólk og vörur.

Helst mætti líkja þeim hluta við Kjalveig eins og hann var fyrir 30 árum síðan. Þannig eru þær vegbætur sem beðið hefur verið eftir alvarlegur þröskuldur í vegi áframhaldandi uppbyggingar og viðgangs bæði atvinnulífs og mannlífs á svæðinu.

Fyrir kosningar sýndu því allir skilning og stuðning að ráðast yrði í að laga þennan veg um Gufudalssveit og vekur furðu að hægt sé að slá með þessum hætti út af borðinu vegáætlun sem forsætisráðherrann núverandi og fjármálaráðherra áður hafði skrifað upp á og þjóðarsátt var um.

Skýtur skökku við í uppgangi

Íbúum sunnanverðra Vestfjarða líður eins og þeir hafi verið dregnir á asnaeyrunum fyrir kosningar með fyrirheitum um löngu tímabærar framkvæmdir.

Til marks um hversu mikið hitamál vegbætur á Vestfjarðavegi eru og hversu lengi hefur verið beðið eftir þeim má rifja upp, þegar uppnám varð á fjölmennasta fundi í sögu sunnanverðra Vestfjarða haustið 2011 og meirihluti fundarmanna gekk á dyr og barði búsáhöld í mótmælaskyni við þá stefnumörkun innanríkisráðherra að Vestfjarðarvegur skyldi fara yfir tvo hálsa en ekki um láglendi.

Það skýtur skökku við að draga lappirnar við nauðsynlegar úrbætur í vegamálum inn á svæði sem þrátt fyrir allt er eitt af fáum á landsbyggðinni þar sem verið hefur uppgangur eftir langvarandi stöðnun og íbúum tekið að fjölga á nýju og ný atvinnutækifæri að skapast í iðnaði, ferðaþjónustu og sjávarútvegi.

Íbúar á sunnanverðum Vestfjörðum láta ekki bjóða sér þessa niðurlægingu.“