Þann 17. ágúst mun Seðlabankastjóri tilkynna vaxtaákvörðun peningastefnunefndar Seðlabankans. Hagfræðideild Landsbankans býst fastlega við því að stýrivöxtum verði haldið óbreyttum. Þó er ekki hægt að útiloka hækkun í ljósi yfirlýsinga nefndarinnar og Seðlabankastjóra að undanförnu.

Undanfarin tvö ár hefur Anne Sibert, einn nefndarmanna, verið fjárverandi á ágústfundi Peningastefnunefndar vegna sumarleyfis. Líklegt má telja að svo verði einnig að þessu sinni en við það eykst vægi Seðlabankastjóra í nefndinni þar sem hans atkvæði ræður úrslitum falli atkvæðagreiðslan á jöfnu. Þegar svona háttar til er athyglivert að þrír af fjórum nefndarmönnum eru innanbúðarmenn í Seðlabankanum.

Þrátt fyrir að verðbólga hafi aukist umtalsvert undanfarna mánuði myndi vaxtahækkun við núverandi aðstæður í hagkerfinu ekki hafa teljandi áhrif til lækkunar verðbólguvæntinga. Helstu drifkrafta verðbólgunnar um þessar mundir má rekja til veikingar krónunnar, hækkun hrávöruverðs á heimsmarkaði og hækkun fasteigna- og leiguverðs. Þessir þættir eru allir utan áhrifasviðs hinna hefðbundnu stýritækja Seðlabanka Íslands. Hækkun verðbólgunnar og verðbólguvæntinga gerir að verkum að raunstýrivextir eru nú neikvæðir. Það er hinsvegar ekki óeðlilegt í ljósi þess hversu veikburða efnahagslífið er um þessar mundir og því óþarft fyrir Seðlabankann að bregðast sérstaklega við þeirri stöðu. Raunstýrivextir hafa t.d. verið neikvæðir í helstu viðskiptalöndum Íslands um langt skeið þrátt fyrir að hagvöxtur þar hafi verið mun meiri en hér á landi.

Undanfarnar vikur hafa einkennst af miklum óróa á fjármálamörkuðum heimsins og mikil óvissa ríkir nú um hagvaxtarhorfur á næstu árum. Seðlabankar helstu viðskiptalanda Íslands hafa flestir brugðist við með því að draga mjög úr væntingum um hækkun stýrivaxta á næstu misserum. Efnahagssamdráttur í viðskiptalöndum mun óhjákvæmilega draga úr hagvexti hér á landi og mögulega lengja samdráttarskeiðið enn frekar. Hagfræðideild bankans telur því að með hækkun vaxta við núverandi aðstæður yrði gengið á skjön við þær aðgerðir og stefnu sem unnið er að víðast erlendis og að slík ráðstöfun gæti auðveldlega stefnt þeim veikburða efnahagsbata sem nú er í sjónmáli í hættu.