Landsréttur staðfesti í gær úrskurð Héraðsdóms Reykjavíkur þess efnis að krafa Umhverfisstofnunar (UST) í þrotabú Wow air vegna sölu losunarheimilda væri ekki sértökukrafa.
Krafa málsins var tilkomin vegna sölu Wow á losunarheimildum áður en félagið fór í þrot. Evrópskum flugfélögum er ár hvert úthlutað slíkum heimildum, að hluta til endurgjaldslaust en að hluta á uppboði. Tveimur mánuðum fyrir þrot Wow fékk félagið 152 þúsund slíkar heimildir frá UST en þær voru að stærstum hluta seldar frá félaginu áður en það fór í þrot.
Alls stóðu 516 slíkar heimildir eftir sem skiptastjórar seldu skömmu eftir að félagið var tekið til skipta. UST lýsti 846 milljón króna kröfu í búið vegna sölu á losunarheimildum en stærstum hluta þess var komið fyrir meðal almennra krafna. Þá hefur UST lagt 3,8 milljarða króna sekt á þrotabúið sem einnig endar sem almenn krafa. Deilt var hins vegar um það hvort UST gæti fengið heimildirnar 516 afhentar eður ei.
- Sjá einnig: Krafan í bú Wow ekki sértökukrafa
Að mati héraðsdóms hafði skiptastjórum verið heimilt að selja umræddar heimildir frá sér og að UST væri ekki rétthafi að þeim í skilningi laga um gjaldþrotaskipti. Sérstaklega sé tekið fram í lögum að viðskipti með losunarheimildir séu frjáls.
Í upphafi krafðist UST þess að þrotabúið myndi skila stofnuninni söluandvirði heimildanna en með bókun í þinghaldi í febrúar þessa árs var kröfunni breytt á þann veg að búið myndi skila heimildunum.
„[Óumdeilt er] að þau réttindi sem ágreiningur máls þessa lýtur að eru ekki lengur í vörslum [þrotabúsins]. [UST] krefst viðurkenningar á tiltekinni stöðu réttindanna í skuldaröð við gjaldþrotaskipti á búi [Wow] og skila [þrotabúsins] á þeim, en kaus að falla frá því að krefja [búið] um skil á andvirði réttindanna,“ segir í úrskurði Landsréttar.
- Sjá einnig: Wow þarf ekki að borga þrýstiblöðin
Að mati Landsréttar væri ekki unnt að leysa úr málinu á grundvelli 2. mgr. 109. gr. gjaldþrotaskiptalaganna, sem kveður á um að hafi þrotabúið selt réttindi sem tilheyrir öðrum skuli skila söluandvirðinu, heldur yrði að leysa úr ágreiningnum á grundvelli 1. mgr. sömu greinar. Sú kveður á um að afhenda skuli eign eða réttindi þrotabús þriðja aðila takist honum að sanna eignarrétt sinn að þeim.
„Ef úrskurður gengi um þá kröfu [Umhverfisstofnunar] á [grunni 1. mgr. 109. gr.] yrði þannig komist að niðurstöðu sem ekki væri unnt að fullnægja samkvæmt efni sínu,“ segir í niðurstöðu Landsréttar. Með þeim rökum, og með vísan til forsendna úrskurðar héraðsdóms, var úrskurðurinn staðfestur og stofnuninni gert að greiða þrotabúinu 250 þúsund krónur í kærumálskostnað.