Seðlabankinn hefur ákveðið að hrófla ekki við stýrivöxtum og eru þeir því óbreyttir. Vextir á viðskiptareikningum innlánsstofnana verða áfram 3,25%, hámarksvextir á 28 daga innstæðubréfum 4,0%, vextir á lánum gegn veði til sjö daga 4,25% og daglánavextir 5,25%. Í yfirlýsingu peningastefnunefndar segir eftirfarandi:

„Nokkrir misvísandi þættir höfðu áhrif á ákvörðun nefndarinnar. Annars vegar hafa verðbólguhorfur versnað, a.m.k. til skamms tíma, verðbólguvæntingar aukist og raunvextir Seðlabankans lækkað umtalsvert. Niðurstaða atkvæðagreiðslunnar um Icesave-samninginn hefur einnig aukið hættu á veikari gengisþróun krónunnar. Hins vegar hafa hagvaxtar- og atvinnuhorfur versnað samkvæmt grunnspá Seðlabankans sem birtist í Peningamálum í dag og hætta er á að hagvöxtur verði enn minni vegna niðurstöðu atkvæðagreiðslunnar.

Þrátt fyrir veikari efnahagsumsvif hafa verðbólguvæntingar aukist að undanförnu og verðbólguhorfur til næstu ára versnað. Verðbólga hefur aukist undanfarna tvo mánuði og mældist tólf mánaða verðbólga 2,3% í mars. Spáð er að verðbólga nái hámarki í rúmlega 3% síðar á þessu ári og haldist svipuð þar til í byrjun næsta árs. Meiri verðbólga en áður var spáð skýrist einkum af lægra gengi krónunnar og nýlegum verðhækkunum hrá- og olíuvöru. Að því marki sem verðhækkanirnar verða tímabundnar er ólíklegt að þær hafi viðvarandi áhrif á langtímaverðbólguvæntingar og launa- og verðmyndun. Haldist gengi krónunnar stöðugt og að gefnum þeim slaka sem er til staðar í þjóðarbúskapnum er því spáð að verðbólga lækki á ný í markmið á seinni hluta næsta árs. Hins vegar virðast launahækkanir sem felast í fyrirliggjandi drögum að kjarasamningum heldur meiri en samræmist verðbólgumarkmiðinu til lengri tíma litið.

Áætlun um losun gjaldeyrishafta hefur lítil áhrif á peningastefnuna til skamms tíma, vegna þess að fyrstu skrefin í tveggja áfanga áætluninni ættu að vera nokkurn veginn hlutlaus hvað varðar áhrif á gjaldeyrisforðann.

Niðurstaða atkvæðagreiðslunnar um Icesave-samninginn hinn 9. apríl sl. hefur heldur aukið hættu á að krónan veikist, þar sem hún gæti haft áhrif á lánshæfismat ríkissjóðs og þar með lánskjör Íslands á erlendum fjármálamörkuðum. Það kann að takmarka svigrúm peningastefnunefndarinnar á næstu misserum. Niðurstaðan gæti einnig hægt á losun gjaldeyrishaftanna. Hins vegar dregur það úr neikvæðum áhrifum að ekki er líklegt að efnahagsáætlunin með Alþjóðagjaldeyrissjóðnum raskist.

Óvissa er um í hvaða átt næstu vaxtabreytingar verða. Peningastefnunefndin er reiðubúin til þess að breyta aðhaldi peningastefnunnar eins og nauðsynlegt er með hliðsjón af því tímabundna markmiði hennar að stuðla að gengisstöðugleika og í því skyni að tryggja að verðbólga verði nálægt markmiði til lengri tíma litið.“