Í leiðara á heimasíðu Samtaka atvinnulífsins eru tillögur ASÍ skattamálum harðlega gagnrýndar . SA telja að tillaga ASÍ feli í sér 14% viðbót við jaðaráhrif tekjuskattsins en að auki lagði sambandið til lækkun skerðingarhlutfalls úr 8% í 7% vegna þriggja barna eða fleiri. Tillagan felur því í sér hækkun á hæstu jaðaráhrifum um 13% eða í 67% sem þýðir að einstaklingar með mánaðartekjur á bilinu 150 til 300 þús. kr. á mánuði, með barnabætur vegna þriggja barna, vaxtabætur og námslánaskuldir, myndu einungis halda eftir þriðjungi þess tekjuauka sem þeir ynnu sér inn með aukinni vinnu eða hærri launum segir í leiðaranum.
Jaðarskattur er sá skattur sem greiddur er í tekjuskatt af síðustu krónunni sem menn afla. Jaðarskatturinn er nú 34,3% á allar launatekjur umfram skattleysismörkin sem eru 99.250 á mánuði eftir hækkun mánaðarlegs persónuafsláttar í upphafi mánaðarins í kr. 34.034. Ástæðan fyrir því að jaðarskatturinn er ekki jafn hár staðgreiðsluhlutfallinu, sem er 35,72%, er sú að 4% iðgjald í lífeyrissjóð er undanþegið tekjuskatti.
ASÍ hefur lagt fram tillögu um 20.000 kr. viðbótarpersónuafslátt á mánaðarlaun á bilinu 150.000 til 300.000. Að sögn sambandsins felur það í sér 14 milljarða tekjutap fyrir ríkissjóð. Væri hins vegar farin sú leið að hækka persónuafslátt almennt um 20.000 þá fæli það í sér 40 milljarða skattalækkun, þar sem hver 1.000 kr. hækkun persónuafsláttar er áætluð lækka tekjur ríkissjóðs um 2 milljarða króna. Til samanburðar eru tekjur ríkissjóðs af tekjuskatti einstaklinga áætlaðar um 90 milljarðar króna á þessu ári.
Tekjutengdur persónuafsláttur hefur tvo alvarlega ókosti segir í leiðara SA. Annar er sá að í honum felst mikil hækkun jaðarskatta þar sem launamenn á því tekjubili þar sem hans gætti myndu ekki greiða 34,3% í skatt af síðustu 1.000 kr. sem þeir öfluðu á mánuði heldur 48,3%. Tillagan felur því í sér hækkun jaðarskatts um 14% á umræddu tekjubili. Slík hækkun jaðarskatta hefur mikil vinnumarkaðsleg áhrif þar sem háir jaðarskattar draga úr áhuga á meiri vinnu eða ábyrgð gegn hærri tekjum og hreyfanleika á vinnumarkaði. Hinn ókosturinn er sá að í upptöku tekjutengds persónuafsláttar felst verulegt fráhvarf frá þeim meginkosti staðgreiðslukerfisins að vera nánast fullnaðaruppgjör á skattgreiðslum vegna samtímatekna, og áherslan færist yfir á eftiráuppgjör. Þar með yrðu ráðstöfunartekjur einstaklinga sveiflukenndari og ófyrirsjáanlegri og jafnframt drægi úr sveiflujöfnunareiginleikum skattkerfisins.
