Hátt gengi krónunnar undanfarin ár hefur, ásamt með hagræðingu o.fl., stuðlað að fækkun starfa í gengisháðum greinum í alþjóðlegri samkeppni eins og sjávarútvegi og iðnaði og enn sér ekki fyrir endann á þeirri þróun. Samtök atvinnulífsins gera þetta að umtalsefni og segja að ástæðuna megi m.a. rekja til raungengis krónunnar sem hafi verið mun hærra á þessu ári en áður hafi verið.

Frá árinu 1998 hefur störfum í sjávarútvegi og iðnaði (byggingarstarfsemi og veitur ekki meðtaldar) fækkað frá ári til árs. Árið 1998 voru störf í þessum atvinnugreinum tæplega 33 þúsund en hafði fækkað niður í 28.600 á síðasta ári eða um rúmlega fjögur þúsund störf. Á þessu sex ára bili fjölgaði störfum hins vegar um 12 þúsund á öllum vinnumarkaðnum og nam því fjölgunin um tvö þúsund störfum á ári að jafnaði.

Aðrir hlutar atvinnulífsins og hið opinbera sköpuðu þannig nægilega mörg störf bæði til að vega upp fækkun starfa í sjávarútvegi og iðnaði og til þess að mæta náttúrulegri fjölgun, þannig að nægilegt framboð var af störfum fyrir vinnufúsar hendur.

Segir SA að eina leiðin sem dugar til að sporna gegn þeirri öfugþróun sem hátt gengi krónunnar hefur í för með sér, sé að beita hagstjórn sem byggist á miklu aðhaldi opinberra fjármála.

Hátt gengi krónunnar undanfarin ár og þar með hár framleiðslukostnaður innlendra fyrirtækja í alþjóðlegri samkeppni hefur valdið því að ýmis framleiðslustarfsemi sem áður var ábatasöm er það ekki lengur. Þar sem innlendur framleiðslukostnaður er beint og óbeint að mestu leyti launakostnaður er hlutfallslega hátt gengi íslensku krónunnar miðað við aðra gjaldmiðla og hlutfallslega há laun á Íslandi því tvær hliðar á sama peningnum. Hár og hækkandi launakostnaður undanfarin ár hefur valdið því að framleiðslustörfum og öðrum störfum sem hátt gengi krónunnar bitnar á hefur farið fækkandi.

Þar sem störfum hefur fjölgað í landinu en þeim fækkað í sjávarútvegi og iðnaði þá hefur hlutdeild þessara greina minnkað hratt á vinnumarkaði. Árið 1998 voru tæp 23% starfa í landinu í þessum greinum en árið 2004 var hlutdeildin komin niður í rúm 18%. Í bæði Svíþjóð og Danmörku er hlutdeild þessara greina tæplega 17%, svo dæmi séu tekin.