Sjálfbær nýting auðlinda hafsins, sem byggist á vísindalegri ráðgjöf, er forsenda öflugs sjávarútvegs í nútíð og framtíð. Ábyrgð stjórnvalda og atvinnugreinarinnar að þessu leyti er rík. Þetta kemur fram í tilkynningu frá Sjómannasambandi Íslands, Félags skipstjórnarmanna, Félags vélstjóra og málmtæknimanna og Samtökum fyrirtækja í sjávarútvegi.

Hafrannsóknir við Ísland þarf að efla. Fyrsta sérsmíðaða rannsóknarskip Íslendinga kom til landsins árið 1967, Árni Friðriksson RE100. Þremur árum síðar, 1970, kom svo Bjarni Sæmundsson RE30 til landsins. Bjarni er enn í notkun, en kominn mjög til ára sinna, einangraður með asbesti og tímaspursmál hvenær honum verður lagt. Bjarni hefur þjónað vel en aðstæður um borð eru ekki lengur boðlegar vísindalegum rannsóknum eða starfsmönnum. Um það þarf ekki að hafa mörg orð. Nýr Árni Friðriksson kom til landsins um mitt ár 2000 og hann er því að verða 20 ára.

Ný og betri tækni hefur rutt sér til rúms í hafrannsóknum á undanförnum árum. Auk þess hafa sjónir manna beinst í auknum mæli að rannsóknum á breytingum sjávar og því sem er að gerast almennt í lífríki hafsins. Til Íslendinga er litið á alþjóðlegum vettvangi vegna málefna hafsins. Það er því ekki bara nauðsyn fyrir okkur að hafa nýjustu tækni tiltæka og boðleg skip, okkur ber skylda til að sjá til þess að hafrannsóknir við Ísland séu ætíð í fremstu röð. Þá skyldu höfum við því miður vanrækt.

Samtök þau sem undir þessa ályktun rita skora á stjórnvöld að gera hið fyrsta bragarbót á flota Hafrannsóknarstofnunar. Það verður að kaupa skip í stað Bjarna Sæmundssonar og það verður strax að fara að huga að skipi til að taka við af Árna Friðrikssyni. Með því móti tryggjum við að skilningur okkar á hafinu og lífverum þess aukist og þá einnig að umgengni verði með forsvaranlegum hætti. Þannig rísum við undir þeirri ábyrgð sem okkur er falin í umgengni við sjóinn. Í þeim efnum er betra að vita en hyggja.