Lilja Björk Einarsdóttir, bankastjóri Landsbankans, greinir frá því í árshlutauppgjöri kostnaðaraukning Landsbankans vegna hærri bindiskyldu Seðlabanka Íslands verði um einn milljarður á ári.
„Nýjar kröfur Seðlabanka Íslands um bindiskyldu verða til þess að Landsbankinn mun eiga um 40 milljarða króna á vaxtalausum reikningi hjá Seðlabankanum, sem er aukning um 20% frá fyrri kröfu,” segir Lilja í uppgjöri bankans.
Seðlabanki Íslands ákvað nokkuð óvænt í byrjun apríl að hækka bindiskyldu bankanna úr 2% í 3%. Kostnaður bankans vegna bindiskyldunnar var 1,7 milljarðar á fyrstu þremur mánuðum ársins samkvæmt uppgjöri.
Samkvæmt sérfræðingum á fjármálasviðum bankanna, sem Viðskiptablaðið ræddi við í byrjun aprílmánaðar, var áætlað að hækkunin myndi kosta bankanna um þrjá milljarða á ári miðað við núverandi vaxtastig.
Heildarkostnaður bankanna vegna vaxtalausrar bindiskyldu nemur um átta milljörðum á ári.
Þegar Seðlabankinn tilkynnti um hækkunina vakti athygli að hún var ekki studd með neinni sérstakri vísun í markmið peningamálastefnu bankans. Hækkunin var fyrst og fremst á þeim grundvelli að draga úr kostnaði Seðlabankans við að halda úti gjaldeyrisforða.
Sama dag og tilkynnt var um hækkunina útskýrði Ásgeir Jónsson seðlabankastjóri á ársfundi bankans að eigið fé Seðlabankans væri nú um 100 milljarðar en stjórn bankans hefur sett sér það markmið að það verði um 150 milljarðar.
„Þótt seðlabankar séu ekki hagnaðardrifnir og geti tæknilega séð ekki orðið gjaldþrota í heimagjaldmiðli sínum þá hefur fjárhagsstaða þeirra áhrif á trúverðugleika þeirra. Stundum hefur verið litið á eigið fé þeirra sem eins konar fót undir verðmæti seðlaútgáfu þeirra. En í öllu falli er ljóst að taprekstur seðlabanka felur í sér raunverulega tilfærslu á verðmætum út í hagkerfið. Það er því af þessum sökum sem það er almenn alþjóðleg áhersla að seðlabankar haldi vel utan um eigið fé sitt, meðal annars til þess að tryggja trúverðugleika,” sagði Ásgeir á ársfundinum.
