Andri Þór Guð­munds­son, for­stjóri Öl­gerðarinnar, segir það mikil von­brigði að sjá hvernig stjórn­sýslan brást í mál­efnum Danól ehf, dóttur­fé­lag Öl­gerðarinnar en á endanum eru það neytendur sem tapa þegar ríkið fer svona fram.

Danól stefndi ís­lenska ríkinu á þriðju­daginn fyrir m. a. að hafa leynt mikil­vægum gögnum bæði á sjórnsýslustigi og fyrir Lands­rétti sem voru félaginu í hag. Ríkið hafði betur gegn Danól í deilum um toll­skráningu á pítsu­osti með við­bættri jurta­olíu og fékk Danól bak­reikning upp á hátt í þrjú hundruð milljónir árið

„Það voru okkur mikil von­brigði að sjá hvernig stjórn­sýslan brást í þessu máli en sú leið sem eðli­legt er að fara þegar sterk rök og mál­efna­legar á­stæður duga ekki til að snúa við, að okkar mati, röngum á­kvörðunum hins opin­bera, er að bera málið undir dóm­stóla,” segir í Andri Þór.

„Við erum þess full­viss að dóm­stólar komast að annarri niður­stöðu, enda ekki annað hægt. Niður­staða stjórn­sýslunnar er þess eðlis að rétt­lætis­kenndin ein dugar til að fara þessa leið en auð­vitað er aðal­á­stæðan hags­munir neyt­enda,“ segir Andri Þór.

„Þar kom skýr­lega fram að ESB væri ó­sam­mála Skattinum“

Lands­réttur dæmdi ís­lenska ríkinu í hag eftir ára­langar deilur sem hófust er Bænda­sam­tök Ís­lands og Mjólkur­sam­salan sóttu að stjórn­völdum um að pítsu­osturinn, Festino IQF Mozzarella Pizza Mix, yrði flokkaður í 4. kafla toll­skrárinnar, sem ber háa tolla, bæði magn- og verð­tolla, í stað þess að flokkast í 21. kafla, sem ber enga tolla.

Fyrir­tækið krefst þess í stefnu sinni gegn ríkinu að bindandi álit Skattsins, toll­gæslu­stjóra frá 8. maí 2023, um toll­flokkun vörunnar verði ó­gilt. En áður Lands­réttur dæmdi í málinu höfðu ís­lenska ríkinu borist ný gögn sem ekki voru lögð fram fyrir dómi né fékk Danól að sjá þau, þrátt fyrir að þau hefðu veru­lega þýðingu fyrir úr­lausn málsins.

Um­rædd gögn eru meðal annars af­staða Evrópu­sam­bandsins og Al­þjóða­tolla­stofnunarinnar (WCO) um hvernig eigi að flokka vöruna en ESB og WCO eru sam­mála toll­flokkun Danól á vörunni. Form­leg af­staða ESB um fram­kvæmd ís­lenskra toll­yfir­valda var send Skattinum, hinn 5. októ­ber 2021, um fimm mánuðum áður en dómur Lands­réttar gekk.

„Mót­mælti sam­bandið þar tolla­fram­kvæmd á Ís­landi og taldi skýrt að varan skyldi falla undir 21. kafla hinnar sam­eigin­legu toll­skrár. Kom þar skýr­lega fram að ESB væri með öllu ó­sam­mála niður­stöðu skattsins og vék þar bæði að sjónar­miðum ís­lenskra toll­yfir­valda og sjónar­miðum ESB. […] Sam­bæri­leg af­staða birtist í bréfi Al­þjóða­tolla­stofnunarinnar (WCO) til Skattsins, dags. 21. októ­ber 2021. Allt eru þetta gögn sem komu til vitundar stefnda [ís­lenska ríkisins] áður en dómur Lands­réttar gekk. Þrátt fyrir það fékk stefnandi [Danól] ekki vit­neskju um þau fyrr en um 7 mánuðum eftir það,“ segir í stefnu Danóls sem var þing­fest á þriðju­daginn.

Tóku ákvörðun um að afhenda ekki gögnin

Þess ber að geta að á­kvörðun toll­gæslu­stjóra að flytja vöruna milli toll­flokka, þvert á skráningar ESB og WCO, gerði inn­flutning hennar til landsins ó­mögu­lega þar sem á­lagning hárra gjalda leiddi til þess að enginn á­vinningur var af því að selja hana.

Mun það ó­neitan­lega vera á­vinningur fyrir sam­keppnis­aðila Danól en fyrir­tækið sakar Mjólkur­sam­söluna um að hafa þrýst á stjórn­völd að breyta toll­skráningu en fjöl­margir tölvu­póstar milli MS, Skattsins og fjár­mála- og efna­hags­ráðu­neytisins eru meðal máls­gagna í málinu.

Þar sem um­ræddur pítsu­ostur er fluttur inn frá Belgíu fellur hann undir lög um Samninginn um Evrópskt efna­hags­svæði. Danól bendir á að í af­stöðu Evrópu­sam­bandsins komi fram að með því að flytja vöruna úr 21. kafla toll­skrár og í 4. kafla hafi ríkið brotið gegn þjóð­réttar­legum skuld­bindingum sínum.

Danól reyndi að fá málið endur­upp­tekið eftir að í ljós kom að um­rædd gögn og af­staða ESB hefðu ekki verið lögð fram fyrir Lands­rétti en Endur­upp­töku­dómur hafnaði beiðni fyrir­tækisins.

Í beiðninni segir meðal annars:

„Það leiðir af skýlausum á­kvæðum stjórn­sýslu­laga um upp­lýsinga­rétt að ís­lenska ríkinu (Skattinum) bar skylda til að af­henda endur­upp­töku­beiðanda [Danól] þessi gögn málsins en lét hjá líða að gera það. Þá leiðir af al­mennum reglum stjórn­sýslu­réttar að ís­lenska ríkinu bar að leggja fram þessi gögn fyrir dómi, sem og önnur sem kynnu að upp­lýsa málið, en það var ekki gert. Má því ljóst vera að ís­lenska ríkið leyndi bæði aðila að stjórn­sýslu­máli, gagn­aðila fyrir dómi og dóm­stóla að mikil­vægum gögnum, sem hefðu haft á­hrif við úr­lausn málsins.“

Danól bendir enn fremur á að ís­lenska ríkið aflaði gagnanna sjálft og „tók þá sjálf­stæðu á­kvörðun að hvorki leggja gögnin fram né upp­lýsa endur­upp­töku­beiðanda um til­vist þeirra“.

Þessi frétt er hluti af lengri umfjöllun Viðskiptablaðsins þar sem meðal annars er farið yfir tölvupóstsamskipti Bændasamtaka Íslands, lögmanna MS, Fjármálaráðuneytisins og Skattsins áður en ákvörðun var tekin um að breyta tollskráningunni.

Áskrifendur geta lesið umfjöllunina hér.