Jón Bjarki Bentsson, aðalhagfræðingur Íslandsbanka, segir að þróun á skuldabréfamarkaði undanfarnar vikur endurspegli bæði væntingar um hærri raunvexti og þrálátari verðbólgu á komandi misserum.
Samkvæmt greiningardeild Íslandsbanka er líklegast að meiri þróttur á íbúðamarkaði og vinnumarkaði sé meðal áhrifaþátta en þróunin bendir til þess að vaxtalækkunarferli Seðlabankans tefjist fram yfir sumarið.
„Eftir linnulitla hækkun ávöxtunarkröfu á skuldabréfamarkaði frá miðjum síðasta mánuði hefur krafa ríkisbréfa lækkað nokkuð að nýju síðustu daga. Til að mynda hækkaði krafa lengsta óverðtryggða ríkisbréfaflokksins, RIKB42, sem er með lokagjalddaga eftir 18 ár úr rétt rúmlega 6,0% í 6,6% frá 8. mars til 15. apríl,” skrifar Jón Bjarki.
Ávöxtunarkrafa þessa ríkisbréfaflokks endurspeglar langtíma grunnvexti á Íslandi en krafan endaði í í 6,4% miðað við kaupkröfu miðað við síðustu viku.
„Þróunin frá því snemma í mars er viðsnúningur eftir þá lækkun ávöxtunarkröfu á markaði sem varð á lokamánuðum síðasta árs og upphafsmánuðum þessa árs. Sumpart endurspeglar hún væntanlega breyttar væntingar um þróun raunvaxta en einnig móta væntingar markaðsaðila um verðbólguhorfur á komandi árum ávöxtunarkröfuna að talsverðum hluta,” skrifar Jón Bjarki.
Jón Bjarki segir að til að átta sig betur á breytingunni sé gagnlegt að skoða þróun ávöxtunarkröfu á verðtryggðum ríkisbréfum í samhengi við þau óverðtryggðu en þar hefur orðið keimlík sveifla og í óverðtryggðu bréfunum. Sveiflan hefur þó verið talsvert hófstilltari undanfarna fjórðunga.
Langtímaraunvextir hækkuðu verulega á markaði frá miðju síðasta ári fram til ársloka þótt nokkur viðsnúningur hefði orðið á þeirri þróun á síðustu vikum 2023. 1
Verðtryggð krafa ríkisbréfa til tíu ára var til að mynda 2,1% um mitt síðasta ár en hafði hækkað í 2,8% um síðustu áramót.
Í byrjun mars fór krafa slíkra bréfa svo lægst í 2,5% en stendur nú í 2,7%. Langtíma raunvextir eru því nokkuð háir á þennan mælikvarða eftir að hafa farið niður undir 0% snemma á faraldurstímanum.
„Til að gera langa sögu stutta endurspeglar hækkun á ávöxtunarkröfu óverðtryggðra ríkisbréfa, og þar með langtíma grunnvaxta, undanfarnar vikur bæði væntingar um hærri raunvexti og meiri verðbólgu á komandi árum. Um þriðjungur hækkunarinnar skýrist af hærri raunvöxtum en tveir þriðju hlutar endurspegla hærri verðbólguvæntingar ef horft er til 10 ára. Þetta eru ekki góðar fréttir fyrir Seðlabankann,” skrifar Jón Bjarki.