Birna Einarsdóttir, bankastjóri Glitnis hefur óskað eftir því við Fjármálaeftirlitið (FME) að það taki kaup einkahlutafélags í hennar eigu á hlutabréfum í Glitni banka hf., sem reyndar aldrei voru framkvæmd, til skoðunar.

Þetta kemur fram í yfirlýsingu sem Birna hefur sent frá sér vegna umfjöllunar fjölmiðla síðustu daga um málið.

Þar kemur fram að þegar hafa verið send gögn frá bankanum til FME vegna þessa og gerir Birna ráð fyrir því að stofnunin líti til þeirra í því hæfismati sem hún mun  gangast undir sem bankastjóri Nýja Glitnis.

„Ég hef ekkert að fela í þessu máli og upplýsti stjórnarformann bankans um málið áður  en starfssamningur var undirritaður. Engin launung þarf að vera í þessu máli – hvorki af minni hálfu né annarra,“ segir Birna í yfirlýsingunni.

Þá segist Birna hafa fullan skilning á þeirri tortryggni og reiði sem ríkir meðal fólks.

„Öll viðskipti af þessu tagi þarf að skoða ofan í kjölinn. Ég harma þá neikvæðu umfjöllun sem hinn Nýi Glitnir hefur orðið fyrir vegna þessa og þau þungu orð sem fallið hafa og snúast um persónu mína.“

Samkvæmt yfirlýsingu Birnu (og er hér birt óbreytt) var atburðarásin þannig:

„Þann 2. febrúar 2007 tók ég sæti í framkvæmdastjórn Glitnis banka hf. Hluti af kjörum mínum í því sambandi var kaupsamningur um kaup á hlutabréfum í bankanum, eins og tíðkaðist almennt á fjármálamarkaði á þeim tíma. Bankinn bauð mér lán til 5 ára til að fjármagna kaupin.

Í samningnum fólst að ef ég hefði hætt störfum fyrir lok samningstíma bar mér að skila bréfunum og það var jafnframt tekið fram að ég myndi ekki njóta hækkunar á verði þeirra.

Ég gerði samning við bankann og tók sæti í framkvæmdastjórn. Ég stóð í þeirri meiningu að þessi viðskipti hefðu gengið í gegn, enda voru þau tilkynnt í Kauphöll. Lánið var svokallað kúlulán og átti ekki að greiðast fyrr en með einni greiðslu þann 29. mars 2012 og þá með áföllnum vöxtum og kostnaði.

Á aðalfundi Glitnis banka hf. miðvikudaginn, 20. febrúar 2008 óskaði ég eftir atkvæðisrétti fyrir félagið mitt. Þá kom í ljós að engin hlutabréf voru skráð á umrætt félag og ég fékk því ekki þann atkvæðisrétt sem ég taldi félaginu bera.

Strax um kvöldið óskaði ég eftir skýringum hjá starfsmönnum bankans. Málið var tekið til skoðunar og farið vandlega yfir alla verkferla. Hin lögfræðilega skýring sem ég fékk var að það hefði verið galli í lánasamningnum, þegar til átti að taka. Viðmið vaxta og verðbóta var ekki sami mánuðurinn og af þeim sökum gat bakvinnsla ekki skráð lánið í kerfin og voru viðskiptin því aldrei kláruð.

Mér var tjáð að málið hafi verið fært til bókar hjá regluverði. Bakvinnsla vakti máls á þessu við þann sem ábyrgur var fyrir framkvæmd viðskiptanna. Þrátt fyrir það barst leiðréttur lánasamningur aldrei til bakvinnslu sem gerði það að verkum að viðskiptin gengu aldrei í gegn.

Þegar hér var komið sögu var mér tjáð að allar forsendur fyrir slíkum samningum væru brostnar. Ekki væri vilji innan bankans að standa við upphaflegan samning, enda hafði nýkjörinn stjórnarformaður boðað nýja stefnu varðandi kauprétti og árangurstengdar greiðslur til stjórnenda bankans.

Ég gerði ekki athugasemd við þá niðurstöðu. Í raun þýðir þetta að félag mitt keypti aldrei nein hlutabréf í Glitni hf. þegar upp er staðið. Mér er þó ljóst að það voru mistök bankans að leiðrétta ekki tilkynninguna í Kauphöll.“