Tæp 8% landsmanna mældust með tekjur undir lágtekjumörkum árið 2014 samkvæmt nýjum Félagsvísum frá Velferðarráðuneytinu. Aðeins einu sinni hafa jafn fáir mælst undir lágtekjumörkum frá árinu 2004.
Jafnframt mældist tekjujöfnuður meiri árið 2014 en nokkru sinni á undanförnum tíu árum, en árið 2004 mældust 10% landsmanna undir lágtekjumörkum en hlutfallið hafði lækkað niður í 7,9% árið 2014 og er það sama hlutfall og árið 2012.
Fleiri karlar undir lágtekjumörkum í dag
Fækkun einstaklinga undir lágtekjumörkum er hlutfallslega meiri í hópi kvenna en karla, þótt fækki í báðum hópum. Þannig var hlutfall karla undir lágtekjumörkum 9,6% árið 2004 en 8,1% árið 2014. Hlutfall kvenna undir lágtekjumörkum var 10,5% árið 2004 en var komið niður í 7,7% árið 2014. Á þessu árabili mældist það einu sinni lægra hjá konum, þ.e. árið 2012 þegar það var 7,5%.
Aukinn tekjujöfnuður samkvæmt Gini-stuðli
Í Félagsvísum kemur fram að tekjur hafa ekki dreifst jafnar milli fólks hér á landi frá því að mælingar hófust árið 2004. Gini-stuðull er notaður til að mæla dreifingu tekna en hann mælir hvernig samanlagðar tekjur allra einstaklinga dreifast. Ef Gini-stuðullinn væri 0 þýddi það að allir hefðu jafnar tekjur, en 100 ef sami einstaklingur hefði allar tekjurnar. Árið 2004 mældist Gini-stuðullinn hér á landi 24,1 en hann var 22,7 árið 2014. Tekjudreifing var ójöfnust samkvæmt Gini-stuðli árið 2009 sem mældist þá 29,6.
